Mondmaskers, vandaag zijn ze ingeburgerd en draagt nagenoeg iedereen ze, maar bij het begin van de pandemie waren er té weinig en dat had zware gevolgen. Er kwamen alarmerende tekorten in ziekenhuizen, woonzorgcentra en bij de hulpdiensten. Zeldzame maskers werden gerantsoeneerd. Zorgwerkers getuigen over de chaos. “Ik werd in maart bekeken als een dramaqueen omdat ik een mondmasker durfde te dragen in mijn wzc. Ik werkte verder zonder, tegen beter weten in. Zo had ik het gevoel dat er met levens werd gespeeld, ook met het mijne want ik raakte besmet. En toen ik het aanklaagde, verloor ik mijn job.” Ons land was totaal niet voorbereid op deze pandemie. Nochtans was dat ooit anders. Pano kijkt terug tot 2006. Toen had de Belgische regering een volwaardig pandemieplan en een strategische stock met tientallen miljoenen maskers op voorraad.